Ergens in de lente van 1998 veeg ik even onwetend als gemotiveerd mijn kakelverse sneakers op de keurige droogmat voor het ouderwetsche gebouw. Met het openen van de schuifdeuren geef ik me over aan de serene sfeer die bestaat uit de geur van tomatensoep, een doffe kalmte, gemoedelijke huiselijkheid en een enkele oudere meneer die…
“Ik wil gewoon weer eens lekker dansen.” Met een droog stuk mik in mijn mik staar ik mijn vriendin aan. “Ja, gewoon. Dansen en sjansen. Even een knipoog van iemand anders dan van mijn eigen vent.” Ik neem verwachtingsvol een slok van mijn lauwe thee. We kennen inmiddels alle nabijgelegen bossen en natuurgebieden zó op…
Niet eerder in mijn leven schatte ik diversiteit zo op waarde als nu. Hoe vaak ik zie dat we mensen of situaties richting ons -soms korte en doodlopende- straatje proberen te bewegen, nog vaker zie ik nu hoe belangrijk en nodig het verschil in persoonlijkheden is. Dat feit valt of staat wel met de eeuwenoude,…
Lâmp aan, niks aan,wi-j laat ésj, gaw d’r uut.Schoon aan, vandaag d’raan,’t kraaktj boete det ut vruusj. Smînk op, koffie op,E bruuëdje vör ongerweeëg.Klak op, fietske op,de zon in mien gezicht. Kaoj hang, echt schang.Al smêrges aan ’t beer.Neet bang, echt verlangdj,nao dieëze schoeëne sfeer. Drums en blaosmeziek,Hendjes inne locht.Sjoenkele, echt kejsjiek,Laotj mich noeëts mieër…
Ik ben meer van het lachen dan van het janken, hou meer van luchtigheid dan van gedoe. Mijn glas is halfvol, meestal figuurlijk.Desondanks is Man soms wanhopig getuige van een halfzachte tirade over een laptop die op cruciale momenten weigert en maak ik zonder enige intentie tot poep of plas, gebruik van het kleinste kamertje…
Boeëve mien glaas beerZoog ich de duuër oeëpe gaonIch dacht: woeë gieet det meagtje haer?Zoog ze mich heej noow mer staon Ze woor zoeë schooën verklédjNeemes wist weem ze woorMer mich haodje neet vör de gekMetein haaj ich ’t door Want ich ging van kroeg nao kroegOeëverâl e glaeske beerMer ich wis gaw genogIch gaon…