Nu we het mondkapje aan de wilgen hangen, hang ik op de tak ernaast mijn jaren als dertiger te drogen. De takken daaronder zijn behangen met de stoere twintigjes, de moedige tienerjaren, de onbevangen basisschooljaren, met daaronder de terrible two’s. Een takkeherrie, kan ik je vertellen.Degene die mijn boom plantte, is de vrouw aan wie…
HoriZon De vorst is koningDe wind zijn vrouwGaat, waar hij nooit ging‘k Zweet van de kou. De zon, zo dapperWast de regen weg.Gordijn dat wappertWas de regen weg? Eerst zien, dan gelovenHet brein, niet overtuigdMaar hart en buik belovenHet leven dat ontluikt. We durven, vergetenWe kunnen toch bestDurven te vergetenMogen weer in ’t echt. Een…
Ze pakdje in november, allebej de treinEîne van Wieërt, en eîne uut Delft.Uuterlik waas ut verschil mér klein,Innerlik woore ze niks utzelfdje. “Mag ik hier plaatsnemen?”Ut mondkepke ging neet aaf.“Jao gaotj röstig zitte.”Zoeë’n aksênt huuërdje hae neet vaak. “Het is een gekke tijd, niet waar?”Hae begos verzichtig e gesprek.“Ut is behuuërlik vreemdj,”Zag hae dao-op drek.…
Mijn telefoon trilt. ‘Broer’, staat er. Het bericht betreft een kort filmpje. Eronder schrijft hij: “Jouw mening?” Het gaat om een van mijn favoriete acteurs, op de set van een film, geconcentreerd instructies opvolgend van de regisseur. Voor hem staan twee jonge meisjes, zijn medespelers in de film en wat later bleek, zijn eigen dochters.…
Sinds maart 2016 woon ik samen met mijn man en twee zonen van 1 en 5 jaar in de voormalige pastorie van Laar. Hoewel we het huis geweldig vinden, vind ik de plek waaróp het zich bevindt misschien nog wel magischer: de Laarderschans. In 1637 werd deze schans als eerste beschreven als een vluchtplek voor dorpsbewoners,…
Als het leven toch tot leven kwam.Het zich uitleven kon.Dan wist je daar meteen al van,nog voordat het begon. Het leefde hier en overal.Het zwierf en het ging.Je voelde leven bovenal,nog voordat het verging. Het leven is er, hoor.Het leeft daar binnenin.Er hangt een gordijn van klagen voor,dat behoedt voor een begin. En heb je…
De deur aan het einde van de donkere gang zwaait open en brengt een ijzige wind naar binnen. De vrouwelijke agent, gevolgd door haar boomlange mannelijke collega groet me met een licht knikje. Aan haar ene hand een meisje van vijf, aan de andere het zevenjarige zusje. Beide kinderen zijn slechts gehuld in een gerafeld…
Ik ben je hel en je hemel,heb me lief, maak dat het wemelt.Van je liefde, van je charme,gun me geluk, geef me je warmte. Ik hoor wat je zegtook je zwijgen raakt me echt.Want je stilte vul ik in,met woorden die ik zelf verzin. Ik ben je moeder en je kindhet milde briesje, de woeste…
Kanker is kut. Tot zover niets nieuws.De ziekte eiste als een orkanische razernij al vele slachtoffers en blies hele gezinnen omver. Collega’s, bekenden, familie, waaronder mijn zus en vader die beiden de dodelijke dans ontsprongen, ik werd keer op keer met de bange neus op de harde feiten gedrukt. In het oog van de orkaan…
De twee slopers van vijf en twee begroeten elkaar luid roepend vanuit hun bed. Het startte met een vriendelijk goedemorgen en nu doen ze al een kwartier dierengeluiden na. Als ik ga kijken heeft de Kleuter zich bij de Dreumes in bed gevoegd waardoor diens wangen deels door de spijlen van het bed geduwd worden.…