Hij had heus wel geluisterd naar mijn minutenlange pleidooi. Pas toen het niksige relaas zijn welbekende theatrale randje kreeg, hield mijn man zoals gewoonlijk zijn ogen even dicht. Zo rond de tiende van elke maand begint álles me te irriteren. Daar zou niets mis mee hoeven zijn, als ik dat in stilte en op een…
Met ruim zestig vierkante meter aan ramen wordt ons nog gordijnloze huis na vijven zowel vanbinnen als vanbuiten als vanzelf een soort spiegelpaleis. Omdat ik vooralsnog alle inbetweens lelijk vind, ben ik nog altijd genoodzaakt als een onopvallende aal uit bed en bad te glibberen en moet ik proberen om de lichten, net als mijn…
“Woeë és eur klak!?”, vroog Tjeu aan WimHae waas zoeë good gemötsjWant petje aaf, vör oeëze WimDae haaj zien vraw gesusj Want zeuj woeëj mej, di-j Truus van WimDet ging boeëve zien petDan woor hae op zien hoede, jaoDi-j drökdje oppe pret Nein, det vong Tjeu aafschuwelikEn hae goezje mét de petNao Wim en Truus…
“Doen we surprises? Pub quizje wellicht een leuk idee? Wie maakt het programma voor deze kerst?’, typte hij. Die zwarte humor beantwoordde ik met een aangeklikte middelvinger. Ik had even daarvoor namelijk al met exact diezelfde openingszin een familiegroepsapp-gesprek geopend en kreeg daarop onmiddellijk de vraag van mijn broer of ik allergisch ben voor vrije…
In de auto naast hem, reikte hij me de knalgroene appel aan waar hij al een grote hap uit had genomen. Ik knabbelde er wat kleine hapjes uit, vertellend over mijn dag op school. Het was even na zessen en ik mocht nog even mee naar kantoor. Het staalbouwbedrijf, toen nog gelegen aan de Hulsenweg…
De immense, prachtig gedetailleerde wereldkaart die ooit in 2006 zo ongeveer mijn hele woonkamermuur besloeg, verloor het op een gegeven moment van nieuwe, veel hippere posters. Vorige week tijdens de verhuizing viel mijn oog weer op de meterslange rol en besloot ik ´m mee te nemen naar mijn werk. Voor opnieuw een prominente plek aan…
“Hebben muggen een hart?” De blonde vierdegroeper kruipt naast me. Het antwoord daarop heb ik niet. Ik weet op dit punt niet eens welke dag het is. Ons bed, te midden van een arsenaal aan verhuisdozen is het enige dat nog doet denken aan de slaapkamer die het ooit was. Nog voordat ik mijn Winkler…
Mijn arm ligt gestrekt over het autodak. Mijn hand voelt de zengende hitte. Met één been sta ik in de auto en tuur over het schoolplein dat stilte voor de storm ademt. Vaders, moeders en hier en daar een oppas oma maken zich ieder op hun eigen manier op voor wat komen gaat. Alsof het…
theatraal, een handleiding in ´t Chinees en een eigen wil een hoop kabaal, iemand die me leest je zit ook nooit stil zeg ik nee, zeg jij, ‘moet jij eens opletten!’ zeg ik oké, zet jij de hele boel op stelten je laat me lachen als ik zó niet lachen moet je laat…
Ik was veel te vroeg met alles. De kinderkamer was al weken klaar, het geboortekaartje uitgezocht en de jongens- en meisjesnaam veilig opgeborgen in het hoofd waar ik voortdurend mee in de wolken liep.Benieuwd liepen we achter haar aan. Ze liet ons alle vertrekken zien van het knusse kinderdagverblijf. De eigenaresse, het beste te beschrijven…