Vlag

Vandaag neem ik Zoonlief mee op date. Hij mag voor de gelegenheid voorin. Zijn voeten bungelen in de buurt van de airbag. Hij kauwt wat op een snoepje als hij verder stilzwijgend en vanwege gebrek aan kinderstoel, de bovenkant van het voorbij razende landschap in zich opneemt. Er zoeven takken, blauwe luchten en daken. Vogels,…

Doe normaal

Ik open het slaapkamerraam en zie hoe een spin even nietsvermoedend als dapper zijn web aan het herstellen is. De tuin, eerder wekenlang gehuld in legerprint kleuren, ligt er voor het eerst zonovergoten bij. In mijn linker ooghoek zie ik hoe twee mollige kleuterarmpjes zich over de vensterbank vouwen en Zoonlief die zijn hoofd er…

Halve zool

Men moet geen oude schoenen wegwerpen, voordat men nieuwe heeft, is een gezegde waar ik jarenlang dommig naar heb geleefd. En nu bezit ik een gênant aantal paar kekke stappers waarvan minimaal een derde al pijn doet als ik er alleen maar naar kijk, en moet ik op de blaren zitten. De schaamte al lang…

De druppel

Ergens in de lente van 1998 veeg ik even onwetend als gemotiveerd mijn kakelverse sneakers op de keurige droogmat voor het ouderwetsche gebouw. Met het openen van de schuifdeuren geef ik me over aan de serene sfeer die bestaat uit de geur van tomatensoep, een doffe kalmte, gemoedelijke huiselijkheid en een enkele oudere meneer die…

Pay it forward

“Ik wil gewoon weer eens lekker dansen.” Met een droog stuk mik in mijn mik staar ik mijn vriendin aan. “Ja, gewoon. Dansen en sjansen. Even een knipoog van iemand anders dan van mijn eigen vent.” Ik neem verwachtingsvol een slok van mijn lauwe thee. We kennen inmiddels alle nabijgelegen bossen en natuurgebieden zó op…

Het sneeuwbaleffect

Niet eerder in mijn leven schatte ik diversiteit zo op waarde als nu. Hoe vaak ik zie dat we mensen of situaties richting ons -soms korte en doodlopende- straatje proberen te bewegen, nog vaker zie ik nu hoe belangrijk en nodig het verschil in persoonlijkheden is. Dat feit valt of staat wel met de eeuwenoude,…

Het is tijd

2002 was aardig op weg toen ik ze zag zitten daar bij de bank. Beiden begin tachtig en gekleed in een chique regenjas, voor de maartse buien. De baliemedewerkster had die ochtend haar werkplek nog niet verlaten, maar voor het oudere echtpaar maakte ze graag een uitzondering. “Waar kan ik u mee helpen? Nee, blijft…

Di-j daag

Lâmp aan, niks aan,wi-j laat ésj, gaw d’r uut.Schoon aan, vandaag d’raan,’t kraaktj boete det ut vruusj. Smînk op, koffie op,E bruuëdje vör ongerweeëg.Klak op, fietske op,de zon in mien gezicht. Kaoj hang, echt schang.Al smêrges aan ’t beer.Neet bang, echt verlangdj,nao dieëze schoeëne sfeer. Drums en blaosmeziek,Hendjes inne locht.Sjoenkele, echt kejsjiek,Laotj mich noeëts mieër…

Uitklokken

Ik ben meer van het lachen dan van het janken, hou meer van luchtigheid dan van gedoe. Mijn glas is halfvol, meestal figuurlijk.Desondanks is Man soms wanhopig getuige van een halfzachte tirade over een laptop die op cruciale momenten weigert en maak ik zonder enige intentie tot poep of plas, gebruik van het kleinste kamertje…