Kanker is kut. Tot zover niets nieuws.De ziekte eiste als een orkanische razernij al vele slachtoffers en blies hele gezinnen omver. Collega’s, bekenden, familie, waaronder mijn zus en vader die beiden de dodelijke dans ontsprongen, ik werd keer op keer met de bange neus op de harde feiten gedrukt. In het oog van de orkaan…
De twee slopers van vijf en twee begroeten elkaar luid roepend vanuit hun bed. Het startte met een vriendelijk goedemorgen en nu doen ze al een kwartier dierengeluiden na. Als ik ga kijken heeft de Kleuter zich bij de Dreumes in bed gevoegd waardoor diens wangen deels door de spijlen van het bed geduwd worden.…
Vandaag neem ik Zoonlief mee op date. Hij mag voor de gelegenheid voorin. Zijn voeten bungelen in de buurt van de airbag. Hij kauwt wat op een snoepje als hij verder stilzwijgend en vanwege gebrek aan kinderstoel, de bovenkant van het voorbij razende landschap in zich opneemt. Er zoeven takken, blauwe luchten en daken. Vogels,…
Op de grond.Op grond van wat? Dat het kon,daar in de stad. Schot in de zaak,het leven geluwd. Nederland verzaakt,niemand cameraschuw. Vecht met hoop,door angst geplaagd. Niet ongegrond,ben ook ik geraakt.
Ik open het slaapkamerraam en zie hoe een spin even nietsvermoedend als dapper zijn web aan het herstellen is. De tuin, eerder wekenlang gehuld in legerprint kleuren, ligt er voor het eerst zonovergoten bij. In mijn linker ooghoek zie ik hoe twee mollige kleuterarmpjes zich over de vensterbank vouwen en Zoonlief die zijn hoofd er…
Men moet geen oude schoenen wegwerpen, voordat men nieuwe heeft, is een gezegde waar ik jarenlang dommig naar heb geleefd. En nu bezit ik een gênant aantal paar kekke stappers waarvan minimaal een derde al pijn doet als ik er alleen maar naar kijk, en moet ik op de blaren zitten. De schaamte al lang…
Ergens in de lente van 1998 veeg ik even onwetend als gemotiveerd mijn kakelverse sneakers op de keurige droogmat voor het ouderwetsche gebouw. Met het openen van de schuifdeuren geef ik me over aan de serene sfeer die bestaat uit de geur van tomatensoep, een doffe kalmte, gemoedelijke huiselijkheid en een enkele oudere meneer die…
“Ik wil gewoon weer eens lekker dansen.” Met een droog stuk mik in mijn mik staar ik mijn vriendin aan. “Ja, gewoon. Dansen en sjansen. Even een knipoog van iemand anders dan van mijn eigen vent.” Ik neem verwachtingsvol een slok van mijn lauwe thee. We kennen inmiddels alle nabijgelegen bossen en natuurgebieden zó op…
Niet eerder in mijn leven schatte ik diversiteit zo op waarde als nu. Hoe vaak ik zie dat we mensen of situaties richting ons -soms korte en doodlopende- straatje proberen te bewegen, nog vaker zie ik nu hoe belangrijk en nodig het verschil in persoonlijkheden is. Dat feit valt of staat wel met de eeuwenoude,…
2002 was aardig op weg toen ik ze zag zitten daar bij de bank. Beiden begin tachtig en gekleed in een chique regenjas, voor de maartse buien. De baliemedewerkster had die ochtend haar werkplek nog niet verlaten, maar voor het oudere echtpaar maakte ze graag een uitzondering. “Waar kan ik u mee helpen? Nee, blijft…