Boeëve mien glaas beerZoog ich de duuër oeëpe gaonIch dacht: woeë gieet det meagtje haer?Zoog ze mich heej noow mer staon Ze woor zoeë schooën verklédjNeemes wist weem ze woorMer mich haodje neet vör de gekMetein haaj ich ’t door Want ich ging van kroeg nao kroegOeëverâl e glaeske beerMer ich wis gaw genogIch gaon…
Man heeft een nieuwe bladblazer. En als je tweeënveertig bent is dat net zoiets als een nieuwe PlayStation of voor het allereerst tongen op je vijftiende. Spannend en leuk. Zoonlief had zich voor deze feestelijke aangelegenheid in een pijn aan je ogen-groene overall gestoken. Want was het een schutkleur geweest dan was ‘ie weggeblazen, was…
Je moe(s)t van goede huize komen om je als man door mijn rijtje vereisten heen te struggelen. Ik heb een vader en een broer die daar debet aan zijn. Zij zijn wat mij betreft het voorbeeld van leuke mannen. Niet dat we nooit ruziemaken, integendeel. Maar dan nog heb ik ze hoog zitten en blijven…
Al sinds 2011 bel ik elk jaar op 1 april mijn moeder op met de grap dat ik met een gebroken been op de spoedeisende hulp zit. Een grap die ze áltijd gelooft totdat ze witheet en vloekend ophangt. Ik denk er vaak met betraande ogen aan terug. Zo ook eerder deze maand. Ik stapte…
Een huis, maar vooral een thuis is een waardevol goed. Niet iedereen beschikt over een dak en veilige muren. Muren zijn onderschatte objecten, doorgaans stevig en niet voor één gat te vangen, of wel, het is maar hoe je het bekijkt. Ze staan in huizen of om personen, bij wijlen loopt men er tegenaan als…
Ik werd wakker met mijn gezicht in een plasje kwijl. De geur van gebrande noten en suikerspin drong via de open balkondeur mijn neus binnen. Het nam het luide Italiaanse origineel van het liedje Jij Bent Zo, met daaronder om de eenennegentig seconden precies een scherp gegil van tientallen pubers, met zich mee. Op de…
Het was zomers warm, vroeg in de avond, de zon laag, de bomen hoog. Takken braken onder mijn blote voetzolen. In mijn rechterhand een klam kleuterhandje, in mijn linker een masculiene mannenhand. De baby die hij op zijn arm droeg was voor even gestopt met brabbelen, nam het indrukwekkende landschap met een nat onderlipje in…
Ik was net uit een ongemakkelijke spagaat opgekrabbeld nadat ik op een rondslingerend autootje van Zoonlief was gaan staan. Nu was ik de keukenvloer van smurfensnot aan het ontdoen omdat diezelfde vierjarige smurf het plastic zakje met daarin het glibbergenot onder de knoop had afgeknipt. Ik richtte me op en stond oog in oog met…
Ik kus je extra voor ik ga, opdat je zeker weet, dat ik je niet voor lief neem, lief, om alles wat je deed. Het nieuws, de triestheid om ons heen, het overschaduwt soms, de liefste woorden die je spreekt, waarvan mijn hart zo bonst. Vechten zal ik, heus, met hen. Onrecht, ziekte, dood. Maar…
“Je bent zo veranderd.” Lome ogen boven een kleurrijke kimono staren me aan en knipperen pas als ik antwoord. “Ben ik ook,” dacht ik hardop.“In positieve zin, hoor,” voegt Zus er lief lachend aan toe.Het is lang geleden, dat we zo tegenover elkaar zaten. Echt sámen waren. Samen écht waren. Samen echt wáren.En ze zou…