Ik ben een monster als ik honger heb. Weet ook Man. Als we beiden na een lange dag werken thuis komen, is hij het die zonder mokken de pannen tevoorschijn haalt. Ik heb dan vaak al de boodschappen gedaan en dus ook bedacht wat we gaan eten. Ik doe Zoonlief vast in bad, dek de…
Het troosteloze verregende landschap is niet tekenend voor de sfeer. Die is juist sereen en is in elkaar gepuzzeld door rust, tevredenheid en een stilte die doorgaans alleen maar storm als gevolg heeft. De ruitenwissers doen hun uiterste best mijn zicht op het grijze verkeer te optimaliseren. Dat de achterbank muisstil is, kan maar twee…
“Mijn schoonbroer is een hobby kok. Zo eentje waarbij je altijd smoezen verzint om er rond etenstijd te zijn. Hij draait zijn eigen bitterballen, gebruikt ingrediënten waarvan je het bestaan niet kende en schuift met gemak hele beesten in de oven of op de barbecue. Mijn goede voornemen om veganist te worden sneuvelt zodra ik…
De vrouw tegenover me bladert mijn rijk gevulde dossier door. Met getuite lippen en opgetrokken wenkbrauwen brengt ze een bijna onverstaanbaar “Hmm, niet niks allemaal,” uit. “Maar wat geweest is, is geweest!” Haar lieve glimlach onderstreept die waarheid. De telefoon gaat en met een knikje vraagt ze mij om toestemming die aan te nemen. “Ga…
Ik sta moeilijk te draaien voor de grote spiegel in de hal. Probeer alle kanten mee te pakken. De schattige roosjes die op mijn ruime achterste prijken inclusief. Het blijft akelig stil op het beeldscherm van mijn inmiddels verhitte telefoon. Het met leesbril versierde gezicht dat overigens het gehele beeldscherm in beslag neemt, screent nauwkeurig…
Na al die draken van verhalen over #metoo verlang ik enorm naar een ander geluid. Als getrouwde vrouw koester ik nu naast hartstochtelijke liefde voor mijn man én een lichte verliefdheid op de Burgemeester, ook de herinneringen aan mijn date verleden waarbij er verschillende mannen de revue passeerden die hun stinkende best deden. Letterlijk: Zo’n…
Volgens mijn moeder was ik vroeger als vijfde groeper in december al nerveus voor mijn naderende verjaardag en ik kan niet zeggen dat dit krap achtentwintig jaar later nou zo veel anders is. Niet dat ik het vaak groots vier, maar ik mag nog altijd graag een papieren kroon dragen en ik klap nog steeds…
Dat ik wakker lig heeft niet zo zeer te maken met de brullende airco of mijn zonverbrande borstkas. Ergens dichtbij mijn oor echoot een Gekko. Het geritsel in het rieten dak van ons hutje wijt ik voor het gemak ook maar aan de neven en nichten van het groene beest, want ik wil op dit…
“Later ga ik met je trouwen, Mam.” Ik weet niet wanneer ik van Mama naar “Mam” ben geüpgraded, maar het gebeurde ongetwijfeld op hetzelfde moment als toen je opeens je eigen kleding aan het uittrok, je eigen hoofd inzeepte onder de douche, boeken uit je hoofd aan me “voorlas” en het woord “irritant” bent gaan…
Vrijdagavond, meidenavond. De verguusmeeuwiste binnenstad verrast ons. Heel midlifecrisis Nederland lijkt aan de sleur te zijn ontsnapt om het leven te vieren en oh my Guus wat wordt het leven gevierd. Een groepje “Jalala” neemt me in een vrolijke houdgreep terwijl mijn vriendin Julia samensmelt met een kudde vrijgezellenfeestneuzen en een fles oranjebitter. Met onze…